Al menigmaal hebben anderen en ondergetekende hun diepe zorg geuit over de ontwikkelingen in de gereformeerde kerken vrijgemaakt. In redelijk snel tempo lijken deze kerken een totale metamorfose te ondergaan, van kerken die zich sterk geïsoleerd opstelden, tot een sterk plurale kerkgemeenschap, waar de fundamentele waarheden van het gereformeerd belijden ter discussie staan. Én zoals vaker is de bakermat van de dwalingen te vinden bij theologen, (zgn. deskundigen) die de a.s. predikanten moeten opleiden. Nu mag er een zekere veelkleurigheid zijn, als het maar blijft binnen het raam van ons belijden, zoals de synode van Utrecht 1905 (al meer dan een eeuw geleden) de toen soms heftig twistende broeders over verbond en doop, over de rechtvaardiging (van eeuwigheid of in de tijd) samen wist te binden en gewaarschuwd heeft voor allerlei eenzijdigheden.
Echter, wat er tegenwoordig aan de hand is, is veel ernstiger en raakt het fundament van ons belijden.
NIEUWE HERMENEUTIEK, GEEN BIJBELSE GRONDEN OF TEKSTEN VOOR HUWELIJK EN ECHTSCHEIDING, DE ZONDAG EEN MENSELIIJKE INSTELLING, etc.
Lees dit stuk van Dr. M.J. Arntzen verder op www.eeninwaarheid.nl