Vreemd dat er tegenwoordig zo veel bijzondere kerkdiensten zijn. Laten we ‘gewoon’ elke zondag een gemeentebrede leerdienst houden. En laten we ook de catechismus er opnieuw een plek geven.

Zo vat de website woord en wereld het artikel in de Nader Bekeken van F.J. Bijzet samen.

Ik wil een nader stukje onder de aandacht brengen :

…”En als ik eens op een vrije zondag ergens anders kerk, moet ik het nogal eens zonder catechismuspreek doen. En ik dus niet alleen: heel die gemeente. Wie weet hoeveel gemeenten elke zondag. Is het dan vreemd dat steeds meer kerkleden ontvankelijk worden voor allerlei vormen van dwaalleer?”

Als ik achter in mijn kerkboek kijk zie ik daar in de kerkorde staan:

Kerkorde Artikel 66 – Catechismusprediking

De kerkenraad zal er zorg voor dragen, dat als regel eenmaal per zondag in de prediking de leer van Gods Woord verklaard wordt zoals die samengevat is in de Heidelbergse Catechismus.

en

Artikel 84 – Naleving en wijziging van de kerkorde

Al deze artikelen, die de wettige orde van de kerk betreffen, zijn in gemeenschappelijk overleg vastgesteld en in eensgezindheid aanvaard.
Wanneer dit in het belang van de kerken is, behoren ze gewijzigd, aangevuld of verminderd te worden. Een kerkenraad, classis of particuliere synode mag dit echter niet doen: zij zullen zich erop toeleggen de bepalingen van deze kerkorde na te leven zolang ze niet door de generale synode zijn veranderd.

Als iedereen zicht nu eens aan de afspraken zou houden…

Het is zelfs voor de GKv geen vooruitlopen op nieuwe afspraken want ook in “werkorde” komt dit nog voor:

C3.3 Elke zondag wordt in een van de diensten een onderdeel van de christelijke
leer besproken, als regel aan de hand van de Heidelbergse Catechismus.

Vorig jaar (November 2009) heeft Ds H. vd Berg in Nader Bekeken al eens een artikel geschreven “Elke zondag bijbel zondag” dat de website van Nader Bekeken zo samenvat:
“We kennen tegenwoordig nogal wat zondagen met een speciaal thema of een speciale doelgroep. Daar is wel wat voor te zeggen, maar het kan ook veel onrust geven. En er lijkt wel iets gaande van een democratisering van de preekstoel.”.

Daarin schreef hij oa:
“Van wie is de preekstoel? Niet van de dominee! Niet van de kerkenraad, en niet van de gemeente. De preekstoel is van God. Het is de plaats waar zijn Woord klinkt.”

Ik wilde het gewoon nog even onder de aandacht brengen.