twee weken vakantie was het idee, even lekker uitrusten.
Hoe anders werd het.
Afgelopen woensdag (4 januari 2023) overleed mijn vader op de leeftijd van 78 jaar. Het was een rollercoaster de afgelopen dagen. Van eerst alles regelen tot en paart vrij rustige dagen tussen door. En gister afsluitend de begrafenis.
Ik kwam er op de harde manier achter dat mijn ADHD medicatie erg belangrijk voor mij is. Toen ik de eerste dag naar mijn moeder snelde had ik nog niet ingenomen. Dat heb ik geweten, toen we in de regelmodus kwamen, de begrafenis ondernemer langs kwam en er heel tegelijk gebeurd. (gelukkig bracht een van mijn zoons de medicatie snel langs)
Zaterdag toen er gelegenheid was om te condoleren, was mijn pilletje al een uur eer uitgewerkt en had ik een enorme rebound. Gelukkig was dat toe we al weer thuis en in het eigen gezin waren. Weer een leer moment, gister, de dag van de begrafenis heb ik ze maar om 3 in plaats van om de 4 uur genomen.
Het was een heftige tijd, maar ook een fijne tijd van saamhorigheid met zussen, zwagers, neven en nichten. Een tijd waarin ik zeer gesteund werd door mijn vrouw en kinderen.
Mijn vader is naar zijn Vader in de hemel gegaan. Zo werd ook tijdens de meditatie ook weer duidelijk gemaakt door zijn huisvriend, onze familie pastor.
Mijn vader had geen wensen voor zijn eigen begrafenis, en een rotsvast vertrouwen dat wij als kinderen het goed zouden regelen voor mijn moeder en ons zelf. Maar het moest vooral gezellig zijn voor de nabestaanden. Dat is natuurlijk een beetje dubbel. Maar we hebben met een deel van de familie de dag gezellig afgesloten in een restaurant.
Ik ga proberen mijn werkzaamheden weer op te pakken.
Ps; schoonkinderen tellen als eigen bij mij in het gezin. (die zijn dus nadrukkelijk inbegrepen in bovenstaande)
#johansverhaal #adhd #familie #rouw #troost